واحد پردیس دانشگاه علوم پزشکی گیلان

حضرت موسی کاظم علیه السلام ، از 21 سالگی، رهبری مسلمانان را برعهده گرفتند و تا زمان شهادت، 35 سال رهبر مردم بودند. به ایشان، به دلیل خوبی هایی که داشتند، لقب هایی چون کاظم (همواره با کسی که به او بدی می‏کرد ، به نیکی رفتار می‏کرد ؛ این خوی او بود)، صابر (صبر کننده)، صالح (درستکار) و امین داده اند. ایشان یک لقب مهم دیگر هم به نام باب الحوائج دارند. این لقب، به این معناست که اگر کسی خواسته و آرزویی از خداوند داشته باشد، با توسل و واسطه قرار دادن امام کاظم علیه السلام می تواند به آرزوی خود برسد... آن که ناداری حیرانش کند، توانگری سرمستش سازد.

هیچ گاه دو تن به هم دشنام ندادند جز آن‏که بالاتر به مرتبه فروتر سقوط کرد.

کسی که دو روزش با هم برابر باشد، زیان کار است. کسی که امروزش بدتر از دیروزش باشد ، از رحمت خدا به دور است . کسی که رشد و بالندگی در خود نیابد ، به سوی کاستی‏ها می‏رود و آن که در راه کاستی و نقصان گام بر می‏دارد مرگ برایش بهتر از زندگی است.

منبع : پایگاه اطلاع رسانی حدیث شیعه