ولادت مولود کعبه حضرت امام علی بن ابیطالب (ع) و روز پدر وایام اعتکاف (ایام البیض) ( روزهای سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم رجب) مبارک باد
اولین امام مومنین و خلیفةالله بلافصل بعد از رسولالله خاتم النبیّین (ص)، سید الوصیّین امیرالمومنین علی بن ابیطالب (ع) در روز جمعه 13 رجب در بیتالله الحرام، داخل کعبه معظمه به دنیا آمد که قبل از او و بعد از او مولودی در آنجا به دنیا نیامده و نخواهد آمد. . بنا به نوشته مورخان ولادت على (ع) در روز جمعه 13 رجب در سال سىام عام الفیل به طرز عجیب وسابقهاى در داخل کعبه یعنى خانه خدا به وقوع پیوست. پدر آن حضرت ابوطالب فرزند عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف و مادرش هم فاطمه دختر اسد بن هاشم بود؛ بنا بر این على (ع) از هر دو طرف هاشمىنسب است. صاحب کتابالانوار میگوید: علی بن ابی طالب (ع) در کتاب خدا 300 اسم دارد. مشهورترین القاب آن حضرت امیرالمومنین (ع) است و ابن شهر آشوب بیش از 850 لقب برای آن حضرت ذکر کرده است.تعریف اعتکاف اعتکاف در لغت به معنای توقف در جایی است. امام خمینی(ره) در تعریف اعتکاف می فرمایند: "و هو اللّبث فی المسجد بقصد التعّبد به و لا یعتبر فیه ضمّ قصد عبادةٍ اخری خارجةً عنه و ان کان هو الاحوط؛ اعتکاف، ماندن در مسجد به نیت عبادت است و قصد عبادت دیگر، در آن معتبر نیست. اگر چه احتیاط مستحب نیت عبادتی دیگر، در کنار اصل ماندن می باشد. مهمترین ایام برای اعتکاف روزهای سپید (ایام البیض) (یعنی روزهای سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم رجب) و یا ده روز آخر ماه رمضان است. البته فضیلت رمضان بیشتر است. البته اعتکاف زمان اختصاصی ندارد و در هر زمانی می توان این عمل مستحبی را انجام داد و اوقات ذکر شده فقط زمان هایی است که فضیلت آن بیشتر است. تنها باید توجه داشت که اعتکاف در دو روزی که روزه در آن حرام است (عید فطر و عید قربان) قرار نگیرد. اهمیت اعتکاف اعتکاف، محو خود خواهى در امواج بلند خداگرایى و خدمت به امت اسلامى است. اعتکاف، بیرون رفتن از خانه خویش و مصمم شدن بر حضور در خانه حضرت حق است. عبادتى مستحبى و تقرب جویانه و داوطلبانه است که روزه روز سوم آن، رنگ وجوب مى گیرد. اعتکاف، گریز از لذت گرایى و مهار حس خود محورى و برترى جوئى و بازگشت از قبله دنیاگرایان به سمت و سوى قلب و قبله هستى است. خود سازى، محاسبه نفس، توبه و نیایش، نماز و تلاوت قرآن و استمداد از آستان قدس ربوبى از دیگر برکات اعتکاف است. اسلام، فکر جدایى از زندگى دنیا و گوشه نشینى و کناره گیرى از مردم و به تعبیر دیگر رهبانیت را باطل و ناپسند اعلام کرد، اما اعتکاف را بعنوان فرصتى براى بازگشت به خویش و خداى خویش قرار داد، تا کسانى که از هیاهو و جنجال هاى زندگى مادى خسته مى شوند، بتوانند چند صباحى با خداى خود خلوت کنند و جان و روح خود را با خالق هستى ارتباط دهند . اعتکاف شرایطی را فراهم می کند تا انسانها با توشه معنوى و اعتقادى راسخ و ایمان و امیدى بیشتر، به زندگى خود ادامه داده ، خود را براى صحنه هاى خطر و جهاد در راه خدا آماده سازند ، همیشه با یاد خدا تلاش کنند، خود را در محضر پروردگار ببینند ، از نافرمانى او بپرهیزند و به سوى سعادت دنیا و آخرت گام بردارند. منبع : سایت خبرگزاری ایسنا و تبیان |
نظر دهید